Ի՞նչ հարցեր է լուծում Բայդենը` ճանաչելով Հայոց ցեղասպանությունը
Համարվում է, որ ԱՄՆ նախագահը Հայոց ցեղասպանության ճանաչմամբ զսպում է Թուրքիայի` Չինաստանը Եվրոպային կապող «լոգիստիկ գերտերություն» դառնալու ծրագրերը և նախազգուշացնելու անձամբ Էրդողանին: Բացի այդ` Բայդենը հարվածում է Ռուսաստանին և նրա անդրկովկասյան շահերին:
Անկարայի համար Հայոց ցեղասպանության ճանաչումը վերին աստիճանի ցավոտ թեմա է, քանի որ հեռանկարում նրա առաջ կարող է դրվել տուժածների միլիոնավոր ժառանգների փոխհատուցման վճարման և սեփականության իրավունքների վերականգնման հարցը: Փորձագետները հարցադրում են հնչեցնում, թե այդ դեպքում ինչո՞ւ «ամենաժողովրդավար» նախագահ Բայդենը գնաց Հյուսիսատլանտյան դաշինքում իր կարևորագույն դաշնակցի դեմ առճակատման:
Համարվում է, որ Վաշինգտոնը ցանկացել է «մեկ կրակոցով երկու նապաստակ խոցել»:
Նախ` «գլոբալիստներ», հանձին Դեմոկրատական կուսակցության, սկսում են ակտիվորեն վերանայել «Թրամփի ժառանգությունը»: Հանրապետական նախագահի կառավարման տարիներին ԱՄՆ-ը մեկուսացման արտահայտված քաղաքականություն է վարել` կենտրոնանալով ներքին խնդիրների լուծման վրա:
Շատերը դա համարել են Ամերիկայի թուլություն և փորձել են օգտվել այդ հնարավորությունից: Այստեղ, ինչպես շեշտվում է, առավել հաջողել է Թուրքիայի նախագահը: Էրդողանը Թրամփի օրոք ներխուժել է Սիրիա, Լիբիա, Իրաք:
Թուրքական ռազմանավերն ակտիվացել են Միջերկրական ծովում` վանելով հունական նավերին և հակադարձելով ՆԱՏՕ-ի իր դաշնակից Ֆրանսիային: Անկարան, ինչպես նշվում է, Բաքվին օգնել է ռազմական ճանապարհով լուծել Լեռնային Ղարաբաղի հարցը` դրա դիմաց դեպի Կասպից ծով և Միջին Ասիա ցամաքային միջանցք ունենալու ակնկալիքով:
Համարվում է, որ ադրբեջանցիներն ու թուրքերն այդ գործողությունների ժամանակ հաշվի չեն առել ամերիկացիների խորհուրդները, ինչը վերջիններին բարկացրել է: Ընդգծվում է, որ Էրդողանն առաջ է մղում Մեծ Թուրանի սեփական նախագիծը` թյուրքալեզու ժողովուրդների միացյալ բանակով:
Ընդհանուր առմամբ` դա կարող է դառնալ այնպիսի «լոգիստիկ գերտերություն», որը կձգվի «Նոր մետաքսի ճանապարհի» Միջին միջանցքում, և որով տարանցիկ բեռնափոխադրումներ կիրականացվեն Չինաստանից դեպի Եվրոպա: Այդ միության հիման վրա ապագայում կարող է ձևավորվել տարածաշրջանային յուրօրինակ «ՆԱՏՕ»: Ճանաչելով Հայոց ցեղասպանությունը` Սպիտակ տունը նախազգուշացրել է անկախ քաղաքականություն վարել ձգտող Թուրքիային և նրա գործընկերներին:
Երկրորդ` այդ քայլը գնահատվում է որպես նախազգուշացում անձամբ Էրդողանին, քանի որ նա, ինչպես նշվում է, բավականին ինքնուրույն է դարձել:
Երրորդ` «նույն կրակոցով» Վաշինգտոնը «հարվածել է» նաև Ռուսաստանին և, հավանական է համարվում, Անդրկովկասում նրա հետաքրքրություններին: Ներկայումս, ինչպես նշվում է, Երևանի և Մոսկվայի հարաբերություններն ամենալավը չեն. Կրեմլը բավարար չափով չի աջակցել ՀԱՊԿ-ի իր դաշնակից Հայաստանին, ինչի պատճառով Հայաստանը պարտություն է կրել աշնանը տեղի ունեցած պատերազմում: Ընդգծվում է, որ ԱՄՆ-ը, փաստացի, հանդես է գալիս պարտված Հայաստանի կողմից: Համարվում է նաև, որ գործող վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանն այժմ ցեղասպանության ճանաչման հանգամանքը կարող է օգտագործել քաղաքական պայքարում:
Փորձագետները, սակայն, ներկայումս հարցադրում են հնչեցնում, թե արդյո՞ք Ռուսաստանը կկարողանա օգուտ քաղել ամերիկաթուրքական հարաբերությունների վատացումից:
Մեկնաբանությունները