Categories: Գիտություն

Օձերն ինքնապաշտպանության համար չեն թունավոր դարձել

Թունավոր օձերի խայթոցից առաջացած ցավային զգացողությունների համեմատությունը ցույց է տվել, որ նրանք թույնը սովորել են արտադրել ոչ թե պաշտպանության, այլ՝ հարձակման համար:

Ամեն տարի թունավոր օձերի խայթոցից մահանում է 100 հազարից ավել մարդ: Գոյություն ունի թունավոր օձերի 700-ից ավելի տեսակ, և նրանցից ոչ մեկը չի հարձակվում մարդկանց վրա միայն ինքնապաշտպանության համար: Նման միջոցը շատ արդյունավետ է և թե՛ մեզ, թե՛ բազմաթիվ խոշոր կենդանիների ստիպում է հեռու մնալ օձերից: Զուր չէ, որ կենսաբանները մինչ օրս չեն կարողացել պարզել, թե հատկապես ինչի համար են օձերն ի սկզբանե սկսել օգտագործել թույնը՝ հարձակմա՞ն, թե՞ պաշտպանության:

Հանելուկի պատասխանը, կարծես, գտել է Սուոնսիի բրիտանական համալսարանից Վոլֆգանգ Վյուստերի թիմը: Գիտնականները նշել են, որ ցանկացած «պաշտպանական» թույնի առանցքային հատկանիշը պետք է լինի ցավային շոկի առաջացման մեծ արագությունը. միայն այդ դեպքում գիշատիչն իսկույն կդադարեցնի հարձակումը և օձին հանգիստ կթողնի: Սակայն եթե թույնն աստիճանաբար է գործում՝ ոչ անմիջապես ցավ առաջացնելով, ապա այն քիչ օգտակար կլինի այսրոպեական պաշտպանության համար:

Այդ ժամանակ Վյուստերը համահեղինակների հետ միասին առցանց հարցում է անցկացրել մասնագետ-հերպետոլոգների, այն մարդկաց, ովքեր կենդանի բնության մեջ աշխատում են թունավոր օձերի հետ, ինչպես նաև սողուններին սիրողական պահող մարդկանց շրջանում: Ընդհանուր առմամբ հարցմանը մասնակցել է շուրջ 400 մարդ՝ տարբեր երկրներից:

Գիտնականները ստացել են թունավոր օձերի մոտ 600 խայթման և ցավային զգացումների զարգացումների մասին: Ինչպես պարզվել է, որ նրանցից շատ քչերի մոտ է բավարար չափով ցավը միանգամից զգացվել: Օրինակ, հնդկական վտանգավոր բունգարուսը (կրայթ) նույնիսկ անցավ է խայթում, որ չի էլ զգացվում՝ հաճախ շփոթելով անվնասի հետ. իսկ հետո արդեն ուշ է լինում:

Ավելին, դիտարկելով նման հետևանքի հանգեցնող այդ խմբի էվոլյուցիոն տիրույթում օձերի դիրքը՝ կենսաբանները նկատել են, որ եթե մի տեսակի խայթոցն ուժգին ցավ է առաջացնում, ապա նրա «նախնիների» մոտ այդ հատկանիշն արագ թուլանում է:

Հետազոտության հեղինակներից Կևին Էրբաքլը նշել է, որ արդյունքները ցույց են տալիս, որ թունավոր օձերի էվոլյուցիայում այդ գործառույթն էական դերակատարում չի ունեցել, թեև կան հետաքրքիր բացառություններ, ինչպիսին թքող կոբրան է: Նրան երկրորդել է Վոլֆգանգ Վյուստերը՝ նշելով, որ կարող է թվալ, թե սեփական կյանքի փրկությունը կարող է ուտելիք հայթայթելուց ավելի կարևոր լինել, սակայն, ինչպես երևում է, հենց սննդակարգն էլ պայմանավորել է թույնի էվոլյուցիան օձերի մոտ:

Վերջին նորություններ

Ծրագրել են հարձակում Սյունիքի վրա, բայց «քամին այս անգամ նույն ուղղությամբ չի փչելու»

Իրանական աղբյուրը տեղեկացնում է, որ Թուրքիան ու Բաքուն մտադրություն են ունեցել հանկարծակի հարձակում ձեռնարկել Հայաստանի…

30.09.2021

Ադրբեջանը Թուրքիայի և Իսրայելի դոպինգի տակ է. Իրանում զգուշացնում են Բաքվին

Քանի դեռ վերլուծական շրջանակներում փորձում են վեր հանել Իրանի և Ադրբեջանի միջև լարվածության իրական պատճառներն…

29.09.2021

Ռուսներն Արցախում սադրանքները կանխելու և դիրքերի վրա հարձակումը հետ մղելու վարժանքներ են կատարել

Ռուսական խաղաղապահ ստորաբաժանումն Արցախի «Հյուսիս» տեղանքում հրադադարի հնարավոր խախտումների կանխման և դիտակետերի անվտանգության ապահովման վարժանքներ…

29.09.2021

Էկոլոգիական աղետ է սպասվում. Վանա լիճը ցամաքում է

Լճի ափամերձ եզրագիծը նահանջել է 1 կմ-ով, ջրի մակարդակն ընկել է 22-23 մ-ով: Ցամաքած հատվածներում…

28.09.2021

Ո՞ր հիմնական խնդիրների չլուծման պատճառով ունեցանք այս աղետալի իրավիճակը. Լևոն Մազմանյան

Վարչապետ Փաշինյանի նախկին խորհրդական Լևոն Մազմանյանն ուշագրավ վերլուծություն է հրապարակել իր ֆեյսբուքյան էջում, որտեղ անդրադարձել…

28.09.2021

ԵԽԽՎ-ն Լեռնային Ղարաբաղի վերաբերյալ կարևոր բանաձև է ընդունել

Ի հեճուկս Ալիևի փորձերին՝ «Լեռնային Ղարաբաղ» անվանումը միջազգային փաստաթղթերից դուրս մղելու ուղղությամբ, Ստրասբուրգում ընդունվել է…

27.09.2021