Յուրօրինակ քարացուկը պահպանել է կաղամարների վրա պտերոզավրերի որսի ապացույցները
Եվրոպացի հնէաբանները հայտնաբերել են թռչող պտերոզավրի ատամի կտորը, որը մնացել է մահից հրաշքով փրկված հնագույն գլխոտանու քարացած մարմնում:
Ժամանակակից թռչունների նախնիները՝ պտերոզավրերը, պատկանել են թռչող մողեսների ամենանշանավոր խմբին: Նրանց շարքում Rhamphorhynchus տեսակն առանձնացել է երկար, բարակ և ամուր պոչով՝ ծայրին փնջիկով: Ռամֆորինխները սնվել են հիմնականում ձկներով, որոնց որսացել են ջրի մեջ սուզվելով և օգտվելով երկար, ատամներով զինված երախով: Ձկան ոսկորներ ու թեփուկներ ոչ հաճախ են հանդիպում նրանց քարացուկներում:
Բոխումի Ռուրյան համալսարանից հնէաբան Ռենե Հոֆմանի գլխավորած խմբի կողմի կողմից ուսումնասիրված օրինակը ցույց է տվել, որ ռամֆորինխները որսացել են նաև ծովային այլ կենդանիների: Շուրջ 150 մլն տարի թվագրվող գլխոտանու մնացորդները պահպանել են նրան ճանկած մողեսի ատամը:
Յուրօրինակ գտածոն հայտնաբերվել է 2012թ. բավարական Այխշտետ քաղաքի մոտակայքում: Այստեղ, կրաքարի հին հանքավայր Զոլնհոֆենում գտնվում են յուրյան դարաշրջանի կենդանիների բազմաթիվ մնացորդներ, այդ թվում՝ դինոզավրերի ու պտերոզավրերի: Այդ հնագույն ժամանակներում այս քարքարոտ տեղանքը եղել է արևադարձային տաք ու ծանծաղուտ վայր՝ ոչ մեծ կղզյակներով:
Իհարկե, այստեղ ծաղկում է ապրել ծովային կենդանիների համայնքը, որոնցով և սնվել են պտերոզավրերը: Նրանց շարքում հնէաբանները գտել են 30 սանտիմետրանոց կաղամարի հրաշալի պահպանված օրինակ, որը պատկանում է Plesioteuthis անհետացած տեսակին և պահպանել է գիշատիչ ռամֆորինխի ատամի հստակ հետքը:
Ենթադրվում է՝ պտերոզավրը սուզվել է կակղամորթի ետևից, ճանկել է նրան, բայց չի կարողացել դուրս բերել և ուտել: Որսը կարող էր, օրինակ, շատ մեծ և ուժեղ լինել կամ շատ խորը, և մողեսը չի կարողացել բարձրացնել նրան՝ վերջինի մարմնում թողնելով կոտրված ատամը:
Մեկնաբանությունները