Թուրքիան ջրամբարներ է կառուցում դեպի Հայաստան հոսող գետերի վրա. փորձագետն ահազանգում է
Ջրային կոմիտեի նախկին ղեկավարի խոսքով` ոռոգող ենթակառուցվածքները մաշվել են, և ջրի կորուստը հասնում է մինչև 70%-ի: Միաժամանակ, թուրքական կողմում մտադիր են ջրամբարներ կառուցել, որոնք էականորեն կնվազեցնեն Հայաստանի ջրի պաշարը:
Ջրային կոմիտեի նախկին ղեկավար Ինեսսա Գաբայանի համոզմամբ` Արաքս և Ախուրյան գետերի թուրքական հատվածում ջրամբարների կառուցումն աղետալի հետևանքների կարող է հանգեցնել:
Ավելի վաղ մամուլում տեղեկություն էր տարածվել, որ Թուրքիան մտադիր է ջրամբարներ կառուցել Հայաստան մտնող գետերի վրա:
Գաբայանի խոսքով` այդ գետերի հոսքը կկրճատվի այնքանով, որքանով ջուրը կուղղվի դեպի ամբարները: Իսկ սահմանային գետերի ջուրը կբաժանվի Հայաստանի և Թուրքիայի միջև: Այսինքն, ինչպես նշում է, Թուրքիայի ջրային ռեսուրսները կավելանան, մինչդեռ Հայաստանինը` էականորեն կնվազեն: Նրա խոսքով` հենց Ախուրյան գետն է ոռոգում Թալինի և Բաղրամյանի տարածաշրջանները, որոնք գյուղատնտեսական հարուստ հողեր ունեն: Արաքս գետն իր հերթին ապահովում է Արմավիրի և Էջմիածնի հողատարածքների ոռոգումը:
Հետևաբար, ինչպես նշում է, ջրամբարների կառուցումը լրջագույն խնդիր կդառնա: Գաբայանն անհրաժեշտ է համարում ռեսուրսները պահպանել սեփական պահանջմունքների համար:
Փորձագետի խոսքով` ոռոգման ենթակառուցվածքները հնացել են, և ջրի կորուստը կազմումը 40-45%, որոշ վայրերում նույնիսկ` 60-70%: Գաբայանն ընդգծում է, որ որոշ հողատարածքներ հնարավոր չէ ոռոգել ավանդական եղանակներով, քանի որ հողն այդտեղ ավազոտ է. մեծ քանակությամբ ջուր է ներծծվում: Այդպիսին է Բաղրամյան գյուղում, որի բնակիչները վերջերս ճանապարհ էին փակել և պահանջում էին մեծացնել ոռոգման ջրի մատակարարման ծավալը:
Գաբայանն առաջարկում է նման դեպքերում անհրաժեշտ է կիրառել ոռոգման ժամանակակից մեթոդներ, որոնք էականորեն կկրճատեն ջրի կորուստը:
Կոմիտեի նախկին ղեկավարը վստահություն է հայտնել, որ անհրաժեշտ է գտնել ջրային պաշարների ավելացման այլընտրանքային միջոցներ և կրճատել Սևանա լճից իրականացվող ջրառը: Առաջարկում է, մասնավորապես, ջրամբար կառուցել Եղեգիս գետի վրա: Դա հնարավորություն կտա ոռոգել Եղեգնաձորի գյուղատնտեսական հողերը և բարձրացնել հիդրոէլեկտրակայանների արդյունավետությունը:
Գաբայանի խոսքով` որոշ ջրամբարներ տեխնիկապես մաշվել են, որն իր հերթին հանգեցնում է ջրի կորստի: Կարծում է, որ հնարավոր է այդ ջրամբարը վերանորոգել: Որոշ ջրամբարներից, ինչպես նշում է, ջուրը բաց է թողնվում «մինչև վերջին կաթիլը», որը բացասական հետևանքներ է ունենում, այդ թվում` բնապահպանական:
ԱԻՆ-ից ավելի վաղ հայտնել էին, որ Հայաստանի խոշոր ջրամբարների մեծ մասում ջրի ծավալն էականորեն ցածր է նախորդ տարվա համեմատ: Թուրքիայի հետ սահմանակից Ախուրյանի ջրամբարում, օրինակ, 2020-ի համեմատ 187 մլն խմ-ով պակաս ջուր է կուտակվել: Եվ դա այն դեպքում, երբ ջրամբարի ընդհանուր տարողունակությունը 525 մլն խմ է:
Ապարանի ջրամբարում 9,6 մլն խմ-ով պակաս ջուր է հավաքվել, Ազատի ջրամբարում` 20-ով, Մարմարիկում` 3,9-ով: Միայն Արփի լճում է, որ 15,4 մլն խմ-ով ավելի շատ ջուր է ամբարվել:
Մեկնաբանությունները