Նավթային արդյունաբերության ապագան. ի՞նչ են կանխատեսում վերլուծաբանները

Մասնագետները հաճախ են մտորում այն հարցի շուրջ, թե արդյո՞ք նավթի սպառումն իր գագաթնակետին է հասել: Կորոնավիրուսի համավարակը հանգեցրել է տրանսպորտային վառելիքի պահանջարկի կտրուկ անկմանը, մինչդեռ վերականգնվող էներգիայի աղբյուրները ռեկորդային ցուցանիշներ են գրանցել:

Carbon Tracker ֆինանսական վերլուծական կենտրոնի և Systemiq կայուն զարգացման խմբի նոր զեկույցի համաձայն՝ նավթարտադրողները չեն շտապում հանձնվել: Ներկայումս վառելիքային հսկաները պլաստմասը դիտարկում են որպես ապագա պահանջարկի շարժիչ ուժ:

Պլաստմասի արտադրությունը 2000թ.-ից սկսած ամեն տարի աճում է շուրջ 4%-ով: Ընկերությունների մեծ մասն ակնկալում է, որ աճի այդ ցուցանիշը կպահպանվի զարգացող երկրների տնտեսությունների հաշվին: Յուրաքանչյուր տարի աշխարհում արտադրվում է շուրջ 350 մլն տոննա պլաստիկ, որի գրեթե կեսը բաժին է ընկնում Ասիային, 19%-ը՝ Հյուսիսային Ամերիկային և 16%-ը՝ Եվրոպային:

Ներկայումս պլաստիկը կազմում է նավթի պահանջարկի մինչև 9%-ը, սակայն, զեկույցի հեղինակները ոլորտի հեռանկարների մասին խոսելիս ընդգծում են, որ պլաստմասը ապագա պահանջարկի հիմնական բաղադրիչն է:

Զեկույցի հեղինակ Կինգսմիլ Բոնդի խոսքով՝ պլաստիկի պահանջարկի կրկնապատկումն առաջիկա 10, 20 տարիներին բխում է այն փաստից, որ հասարակությունը չի կարող գտնել կրճատման որևէ տարբերակը, որը կփոխարինի պլաստիկին կամ դրա վերամշակմանը:

Սակայն այդ ակնկալիքներին կարող են խոչընդոտել միկրոպլաստիկե աղտոտվածության մասին հաղորդումները: Ներկայումս առնվազն 8 մլն տոննա պլաստմաս ամեն տարի հայտնվում է օվկիանոսներում: Carbon Tracker-ի զեկույցում կանխատեսվում է, որ պլաստիկի կիրառման կրճատման նկատմամբ աճող ճնշումը կարող է առաջնային նշանակության ապրանքների պահանջարկը կրճատել՝ տարեկան 4%-ից հասցնելով մինչև 1%-ի: