Երկնաքարերի իզոտոպային բաղադրությունը վկայել է Երկրի վրա ջրի պաշարների առաջացման մասին

Ինչպես Արեգակնային համակարգի մյուս մոլորակները, Երկիրը նույնպես ձևավորվել է գազի և փոշու ամպից, որը շրջապատել է երիտասարդ աստղին: Սակայն այդ ամենը տեղի է ունեցել Արեգակին շատ մոտ. այնտեղ, որտեղ պարզապես այնքան ջուր չէր պահպանվի, որքան վերջնարդյունքում ստացել է մեր մոլորակը: Այդ պատճառով ընդունված է համարել, որ նրա մեծ մասը մեզ մոտ ավելի ուշ է տեղափոխվել՝ շուրջ 4 մլրդ տարի առաջ, Ուշ ծանր ռմբակոծության շրջանում, երբ Երկիրը և հարևան մոլորակները լայնածավալ «հարձակման« են ենթարկվել Արեգակնային համակարգի սառցե մարմինների կողմից:

Ընդհանուր առմամբ՝ Երկրի վրա ջրի պաշարների առաջացման այլ հիպոթեզներ էլ գոյություն ունեն: Այսպես, Լոթարինգիայի ֆրանսիական համալսարանի գիտնականների կատարած նոր հետազոտության արդյունքներով՝ «շինարարական նյութերը», որոնցով կառուցվել է Երկիրը, ամեն դեպքում կարող էին պարունակել բավարար չափով խոնավություն, և ջրի մեծ մասը, որը պահպանվում է մոլորակի խորը շերտերում, «տեղական» ծագում ունի: Հետազոտության հեղինակներն են Լորետա Պիանին և նրա գործընկերները:

Իրականում՝ Երկրի վրա ջրի պաշարների մեծ մասը ոչ թե օվկիանոսներում է, այլ՝ ավելի խորը. ջուրը լուծված է ստորին շերտերում: Այդ ջրի բաղադրությունը գիտնականները համեմատել են E քոնդրիտների հետ (մետաղական երկնաքարերի հազվադեպ խումբ, որոնք համարվում են այն հնագույն նյութի նմուշները, որից առաջացել են Արեգակնային համակարգի մոլորակները):

E քոնդրիտներում նույնպես հայտնաբերվել է ջրի որոշակի քանակություն, ընդ որում՝ նրանում ջրածնի իզոտոպերի բաղադրությունը համընկել է երկրային խոռոչի ջրի ցուցիչների հետ: Դա եզրահանգման լրջագույն աղբյուր է՝ հօգուտ ընդհանուր ծագման: Տեսականորեն՝ ջուրը կարող էր առաջանալ ջրածնից, որն առկա է այն նյութի մեջ, ինչով ձևավորվել են Երկիրը, հարևան մոլորակներն ու E քոնդրիտները: Լորետա Պիանիի և նրա գործընկերների իրականացրած 13 երկնաքարերի հետազոտության համաձայն՝ դրանցում բավարար չափով ջրածնի քանակություն է եղել: